تحولات تاریخی شیوه‌‌های تدریس و آموزش

انتشار یافته در تاریخ: 4 نوامبر 2013

برنامه آموزشی هر کشور مبتنی بر نوعی نگرش به فرایند رشد و شیوه یادگیری انسان است، که از تولید نیروهای انسانی مورد نیاز کارخانجات صنعتی تا رشد همه جانبه نیروهای بالقوه انسان را شامل می‌‌شوند. امروز بسیاری از صاحب‌‌نظران نقائص ساختار و برنامه آموزشی را یکی از عوامل پایه در مشکلات اجتماعی و صنعتی کشور می‌‌‌دانند و همزمان راه حل بخش عمده‌‌ای از مشکلات را نیز در رشد و ارتقای این ساختار می‌‌بینند. ساختار آموزشی ما مبتنی بر چه فرض‌‌هایی در مورد انسان است؟ این ساختار چه زمانی و چگونه به وجود آمد؟  و تا چه حد از تجارب پیشینه غنی علمی کشور بهره‌‌مند است؟

Stand_Mindfulness9(historyofEducation)

در این سخنرانی ، کوشش خواهد شد در راستای یک نقد سازنده از ساختار آموزشی امروز کشورمان، ریشه‌‌ها و تاریخچه شکل‌‌گیری شیوه های امروزی آن مورد بررسی قرار گیرد، در این مسیر  ابتدا  دیدگاه های حکمای ایرانی مسلمان در زمینه مسئله رشد و آموزش و سپس تحولات  نظریه‌‌های  آموزشی در کشورهای صنعتی  به اختصار مرور می‌‌شود.همچنین در بحثی تاریخی به پیشینه علمی و آموزشی ایران پرداخته می‌‌شود  و چگونگی شکل‌‌گیری ساختارهای رسمی امروزی و  شیوه‌‌ه‌‌های جاری در تدریس و ارزشیابی  مطرح می‌‌گردد. نهایتاً برخی از تلاش‌‌‌های صورت گرفته در چند دهه اخیر برای انطباق بیشتر ساختار آموزشی با نیازهای ملّی، و افق آينده مورد بحث قرار خواهند گرفت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تلاش علمی خستگی‌ناپذیر

خانواده سالم، احیای خانواده، و جامعه خانواده محور وجه بارز کار علمی استاد را تشکیل می دهد، و سابقه ای بیش از چهل سال را در تحقیق و مشاوره رقم زده است. در نگرش ایشان، ارزش های اجتماعی از خانواده سرچشمه می گیرد و خانواده منبع رشد اخلاقی جامعه است، و حل موثر بیماری های اجتماعی با توجه به محوریت خانواده سالم امکان پذیر خواهد بود. ایشان در فاصله سالهای 1386 تا 1390 عهده دار مدیریت مرکز مشاوره روانشناختی دانشگاه علم و صنعت و نیز مشاور دانشکده مهندسی برق در ارتقای فضای انسانی و پیشرفت علمی بوده اند. وجه مهم دیگر فعالیت علمی و تخصصی ایشان، حوزه جوانان، و روانشناسی اجتماعی و محیطی با تکیه بر محیط‌های آموزشی، به خصوص آموزش عالی و دانشگاهی است. امروز ایشان به عنوان مشاور ارشد رئیس دانشگاه شاهد، و نیز به عنوان مشاور اجتماعی معاونت فرهنگی دانشگاه علم و صنعت برای پیشرفت علمی بر مبنای ارتقای فضای انسانی تلاش می کنند. ایشان معتقدند که انگیزه قوی و ارتباطات سالم انسانی در میان اعضای دانشگاه، کلید تحرک علمی است و بیدار کردن انگیزه های خفته جوانان، به معنای فعال ساختن ظرفیت های نهفته دانشگاه برای تاثیرگزاری در کشور است.