برای خانواده‌های محترم ارتش پرافتخار جمهوری اسلامی ایران ۱۴۰۴/۶/۲۷

در نگاه موحدانه هدف زندگی رشد است و خانه طبیعی‌ترین نهاد رشد انسان است. رشد انسان در خانه با فراروندگیُ یعنی فراتر رفتن از خود و توجه و پرداختن به دیگری آغاز می شود… به این ترتیب است که یک دختر ابتدا همسر می شود، یعنی مسئولیت انسان دیگری را می پذیرد و سپس مادر می شود و در ساخته شدن انسان دیگری از ابتدا،‌ کارگزار خداوند می گردد. یک پسر نیز ابتدا همسر می شود و سپس پدر می شود.

رشد و بقای زندگی مشترک نیز تنها با عبور از خودخواهی ها و مسئولیت پذیری ممکن است. در واقع بدون درک حضور خداوند و پاسخگو بودن ما به او در هر لحظه، از بسیاری از مشکلات نمی توان عبور کرد. تنها با افزودن بعد معنوی به زندگی است که می توان از مشکلات عبور کرد. در نگاه موحدانه ازدواج یک میثاق سه جانبه است:‌«خداوند، زن و مرد». سختی ها و مشکلات زندگی هم جزئی از زندگی و زمینه ساز رشد و اتصال عمیق‌تر هستند، به خصوص وقتی ما بیاموزیم که در فرهنگ موحدانه باید بر نقائص یکدیگر صبر کنیم، و از اصولی مانند احترام، ادب، لطافت و دگرخواهی و توجه به حال یکدیگر و دل‌آرامی غفلت نکنیم.

پرسش های مطرح شده در مراسم و پاسخ های دکتر :

پرسش :
سلام و عرض ادب خدمت استاد محترم- همسر من بسیار مهربان و بدون کلام هستند. محبت ایشان در عمل است. این که فرزندانم پسر هستند و نمی توانند با ایشان رابطه برقرار کنند مرا رنج می دهد. همیشه من بایستی داور بین فرزندان و پدر باشم. هنوز نتوانستم غرور همسرم را تبدیل به کلام‌های عاطفی بکنم. ممنون می شوم راهنمایی کنید و ای کاش امروز همسران ما در این جلسه بودند.
پاسخ :
همان گونه که تا کنون سعی کرده اید، همچنان حرمت همسرتان را در برابر فرزندان حفظ نموده و ارزش‌های ایشان را به فرزندان یادآوری نمایید. در عین حال ایشان نیازمند طی کردن دوره مهارت های ارتباط بین فردی و ابراز کلامی هستند و در این صورت راحت‌تر می توانند احساسات خود را بیان کنند.

پرسش :
با سلام، وابستگی زیاد همسر نسبت به پدر و مادر، و بی اهمیت نسبت به همسر(من). چگونه رفتار کنم؟
پاسخ :
قبل از پاسخ، یک نکته در خصوص وابستگی و یا استقلال همسر قابل توجه است و آن این که در مواردی الزام به رعایت دستورات الهی در مورد اتصال و خدمتگزاری به والدین و نوع خضوع و خشوعی که مورد تاکید آیاتی مانند (آیه ۲۴ سوره اسراء) است با وابستگی اشتباه گرفته می شود. لذا لازم است وابستگی و استقلال به درستی تعریف شود. وابستگی زمانی است که یک مرد نتواند بدون کمک والدین خود تصمیمی بگیرد. دقت فرمایید که صحبت از ناتوانی است، اما اگر انتخاب او این باشد که در تصمیماتی که به والدین هم مرتبط می شود نظر آنان را اولویت دهد یا برای کسب تجربه از آنان مشورت بگیرد، الزاما به معنای وابستگی نیست. اما نوع رابطه ایشان با والدین چه از نوع وابستگی باشد و چه نباشد، یک توصیه در این مورد بسیار کمک کننده است:‌ زن و شوهر خردمند، به والدین یکدیگر به مثابه والدین خودشان نگاه می کنند. وقتی این نگاه ارزشی وجود دارد شرایط به مراتب بهتری به وجود می آید و زن و شوهر از تکروی ها فاصله می گیرند و ارتباط با خانواده والدین همسر، تنها به میدان اختصاصی همسر تبدیل نمی شود بلکه همسر و فرزندانش هم در این رابطه حضور مشفقانه و یاورانه دارند. علاوه بر این علاقه و رسیدگی شما به والدین ایشان، اتصال بین شما و همسرتان را روزبه‌روز تقویت می کند و چه بسا خود او متوجه آن می شود که باید به شما نیز توجه داشته باشد. این مسايل از مسیر درگیری اصلا جواب نمی دهد و در گفتگو نیز آسان نیست. اما در واقع از پیوند گرفتن با والدین همسرتان مسیر برای رشد رابطه شما هم باز می شود و انشاا… گشایش عقلانی هم در طول مسیر حاصل می شود و انشاا… گره ها هم با آرامی باز می شود.

صوت جلسه :