در مسیر افق روشن آينده

انتشار یافته در تاریخ: 3 نوامبر 2013

سبک‌‌های فکری و رفتاری معیوب، از جمله منفی گرایی و سبک فکری ناامیدانه، از انرژی ذهنی ما می‌‌کاهند و گاه مانند یک ویروس، در قالب کلام منفی و مأیوس کننده، به ذهن مخاطب منتقل شده، و در صورت ضعف قدرت تحلیل، باعث پژمردگی انگیزه‌‌های شخص نیز می‌‌شوند. در این کارگاه به دو سبک سالم مثبت‌‌گرایی، و زندگی امیدوارانه اشاره شده، و مهارت‌‌های لازم برای رسیدن به آن‌‌ها مرور می‌‌گردد.
مهار و سالم‌‌سازی سبک‌‌های معیوب فکری، که در روانشناسی نوعی بیماری ذهن به حساب می‌‌آيند، امروز به دلایلی از جمله گسترش پارامترهای مورد مواجهه در زندگی روزمره، نیازمند افزایش بینش، وگسترش قدرت تفکّر و تحلیل مخاطبین است. به عبارت دیگر، جوانان ما نیاز دارند که اصول مدیریت ذهن خویش و عوامل گرایش به افکار منفی را بشناسند، و خودآگاهانه آن‌‌ها را کنترل کنند.
امیدورزی صرفاً تابع امکانات و محیط زندگی ما نیست، بلکه یک قابلیت ذهنی است، که با توانایی ما برای تحلیل، راه‌‌حل‌‌یابی و تجربه مبارزه با سختی‌‌ها و عبور از چالش‌‌‌های قبلی در زندگی ما مرتبط است. در این کارگاه عوامل گسترش سبک فکری امیدوارانه مرور خواهند شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تلاش علمی خستگی‌ناپذیر

خانواده سالم، احیای خانواده، و جامعه خانواده محور وجه بارز کار علمی استاد را تشکیل می دهد، و سابقه ای بیش از چهل سال را در تحقیق و مشاوره رقم زده است. در نگرش ایشان، ارزش های اجتماعی از خانواده سرچشمه می گیرد و خانواده منبع رشد اخلاقی جامعه است، و حل موثر بیماری های اجتماعی با توجه به محوریت خانواده سالم امکان پذیر خواهد بود. ایشان در فاصله سالهای 1386 تا 1390 عهده دار مدیریت مرکز مشاوره روانشناختی دانشگاه علم و صنعت و نیز مشاور دانشکده مهندسی برق در ارتقای فضای انسانی و پیشرفت علمی بوده اند. وجه مهم دیگر فعالیت علمی و تخصصی ایشان، حوزه جوانان، و روانشناسی اجتماعی و محیطی با تکیه بر محیط‌های آموزشی، به خصوص آموزش عالی و دانشگاهی است. امروز ایشان به عنوان مشاور ارشد رئیس دانشگاه شاهد، و نیز به عنوان مشاور اجتماعی معاونت فرهنگی دانشگاه علم و صنعت برای پیشرفت علمی بر مبنای ارتقای فضای انسانی تلاش می کنند. ایشان معتقدند که انگیزه قوی و ارتباطات سالم انسانی در میان اعضای دانشگاه، کلید تحرک علمی است و بیدار کردن انگیزه های خفته جوانان، به معنای فعال ساختن ظرفیت های نهفته دانشگاه برای تاثیرگزاری در کشور است.