تمدن اسلامی و لزوم توجه به میراث علمی ما
شايد بسیاری از جوانان ما تنها همين قدر بدانند که دانشمنداني همچون جابربن حيان، ابوعلي سينا، ابوریحان بیرونی و زکرياي رازي انسانهاي بزرگي در تاريخ ما بودهاند. اما آيا تمام داستان همین است؟ نحوه بیان مطالب در کتب رایج درسی به گونهای بوده است که جوانان ما علم را پدیدهای غربی تلقی نمایند و نقش اندیشه پدران خویش را در آن درک نکنند.
در این سخنرانی بحثی پيرامون لزوم نگاه عميقتر به ميراث علمی ما ارائه میگردد. اين ميراث چگونه به کار آينده ما خواهد آمد؟ اگر اين میراث نتواند برای امروز و فردای ما نقشی ايفا کند، حق است پرسيده شود که چه لزومي براي درک آن وجود دارد؟ چنانچه خواهیم دید، از یک سو این میراث با دانشی که امروزه در دانشگاهها تدریس میشود کاملاً مرتبط است و از سوی دیگر مبنایی بینظیر برای استقلال فکری ما در جهتگیری علمی و فنی در آينده است. با تمرکز بر دستاوردهای ناشناخته فنی و مهندسی در تمدن اسلامی در حوزههای تکنولوژی، فیزیک مکانیک، پمپها و ساعتها،آدموارهها و … نشان داده خواهد شد که بسياری از آنچه امروز بدون نام يا گاه به نام ديگران تدريس میشود، از دستاوردهای اين ميراث علمی یا در امتداد آن است. نهایتا نتایج مهمّی که درک این پیشینه علمی برای آینده ما در بر دارد ، تشریح خواهد شد.