متن حاضر برگرفته از مصاحبه‌ای است که از طرف نشریه منطق جوان در زمستان ۱۳۹۳ با استاد در خصوص یکی از مهم ترین دغدغه‌های اجتماعی- خانوادگی انجام شده است: ارتباط والدین و فرزندان. سوالات در حوزه جوانان، و سلامت و موفقیتشان، و نقش خانواده در رابطه با نوجوان و جوان است. برای ادامه مطالعه کلیک نمایید
ازدواج، به عنوان یکی از طبیعی‌ترین نیازها و مراحل زندگی انسان، در جامعه ما با دشواری‌های فراوانی مواجه شده است. ریشه‌یابی بسیاری از دشواری‌ها و موانع ازدواج ما را به ذهنیات و پیش‌فرض‌های فرهنگ جاری در جامعه می‌رساند و اگر بخواهیم تمام مشکلات را به گردن دشواری‌های اقتصادی بیاندازیم، ممکن است از عوامل بنیادی‌تر فرهنگی غافل بمانیم. این مقاله مروری است آسیب‌شناسانه بر برخی از پیش‌فرض‌های فرهنگی.. برای ادامه مطالعه کلیک نمایید
ما نسبت به سلامت و رشد فرزندمان مسئولیت هایی داریم. با این حال تشخیص این که در قبال رفتارهای کودکان چگونه باید واکنش نشان دهیم گاهی آسان نیست.والدین گاه با رفتارهایی مواجه می شوند که آنها را نگران می سازد. به عنوان مثال اگر کودک مکرّراً بگوید: "من بهترینم"، واکنش والدینی که نگران اوج گیری خودبرتربینی در فرزندشان هستند بایستی چگونه باشد؟ در مقابل رفتارهای قلدرمآبانه، کلمات ناپسند و زشت، یا به زورگوییهای کودک چگونه بایستی واکنش نشان داد؟ برای ادامه مطالعه کلیک نمایید 
در بسیاری از کتب و متون مربوط به خانواده، از بیماری‌های خانواده صحبت می‌شود. آن چه در این متون کم‌تر ترسیم شده، تصویر یک خانواده سالم و خوشبخت است. برای ادامه مطالعه کلیک نمایید
احیای ارزش‌های خانواده و دفاع از جامعه خانواده‌محور، و در یک کلام ترویج خانواده سالم به عنوان راهکار اصلی سلامت اجتماع، وجه بارز کار علمی استاد را تشکیل می‌دهد، و سابقه‌ای بیش از چهل سال را در تحقیق و مشاوره رقم زده است. در نگرش ایشان، ارزش‌های اجتماعی از خانواده سرچشمه می‌گیرد و خانواده منبع رشد اخلاقی جامعه است، و حل مؤثر بیماری‌های اجتماعی با توجه به محوریت خانواده سالم امکان‌پذیر خواهد بود.
کتاب اخیر ایشان «خانواده در تندباد»، به ریشه‌یابی عمیق آسیب‌های خانواده در عصر ما و راه‌حل‌های خروج از این آسیب‌ها می‌پردازد. ایشان در فاصله سال‌های 1386 تا 1390 عهده‌دار ریاست مرکز مشاوره روانشناختی دانشگاه علم و صنعت و نیز مشاور دانشکده مهندسی برق در ارتقای فضای انسانی و پیشرفت علمی بوده‌اند.
با اعتقاد به ضرورت گفتگوی اساتید با یکدیگر و همگرایی در بینش‌های اجتماعی و سیاسی آنان، ایشان از یاری‌دهندگان و احیاکنندگان هم‌اندیشی اساتید در دانشگاه بودند. وجه بارز دیگر در فعالیت علمی و تخصصی ایشان، حوزه جوانان، و روانشناسی اجتماعی و محیطی با تکیه بر محیط‌های آموزشی، به‌ویژه آموزش عالی و دانشگاهی است، و کتاب تحلیلی استاد با نام «مدیریت تحول‌گرا در دانشگاه» برآمده از سال‌ها تحقیق و تجربه در این حوزه است.
ایشان تا سال 1403 به عنوان مشاور معاونت فرهنگی و یا مشاور ارشد رئیس در دانشگاه‌ها فعالیت کرده و بر نظریه پیشرفت علمی بر مبنای ارتقای فضای انسانی تأکید می‌کنند. اغلب مخاطبان دانشگاهی ایشان را با سخنرانی‌هایشان می‌شناسند، که تلاش شده در این سایت به‌صورت منظم ذخیره و آرشیو گردد.
